Stilvallen

Durven we nog stil te vallen,
te rusten en te kijken naar de lucht
die zwaar is van grijsheid, van droefheid
of van een lied dat niet gezongen wordt.

Durven we nog stil te vallen
bij het kind dat schreit van honger,
bij de mens die sterven gaat
omdat zijn dagen zijn vervuld.

Durven we nog stil te vallen
bij eigen kleinheid, lafheid ook,
bij angsten die we niet erkennen,
omdat we er geen raad mee weten.

Durven we nog stil te vallen
bij vragen die we niet gaan stellen
omdat we bang zijn voor de nacht
die ook bij daglicht zwart kan zijn.

Durven we nog stil te vallen
bij onmacht en bij groot gemis
of hollen we maar verder, verder
en zien we niet waar droefheid is?

... Ik betrap mezelf op hollen, hollen, en afleiding zoeken om niet stil te hoeven zijn. ...

Schrijver: Adeleyd, 11 november 2016

rosa.olaertsskynet.be

stilstaan meeleven droefheid

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 6 stemmen 190