inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 61.213):

Uitvogelen

hoe ervaar ik nu dat stille
in het kwetsbare brons

het druppelt melancholie
laat zich als een glasbel

in wat woorden pakken
spat uiteen op schriele takken

het gezwam rond stammen
en op het oude bankje

ontnemen me voor even
mijn mengelmoes van zorgen

ik weet me te herpakken
want ik zie hoe de vogel

op de bodem voedsel zoekt
voor de dag van morgen


Zie ook: http://hillysgedichten.blogspot.com

Schrijver: Hilly Nicolay, 14 november 2016


Geplaatst in de categorie: emoties

3.0 met 11 stemmen aantal keer bekeken 239

Er zijn 7 reacties op deze inzending:

Naam:
Ralameimaar
Datum:
1 februari 2017
Geen zorgen voor morgen dus!
Naam:
kerima ellouise
Datum:
17 november 2016
net op de bodem ligt datgene wat je nodig hebt om weer te vliegen...Heel mooi Hilly!
Naam:
Guy Aarts
Datum:
15 november 2016
Er druppelt melancholie in dit fijne gedicht. Voor mij mag je er zo nog tig uitvogelen (of uitvissen?), Hilly. Magnifiek neergezet.
Naam:
geeraardt
Datum:
14 november 2016
Voorbij melancholica.
Naam:
jonhy donovan
Datum:
14 november 2016
wat een mooike terug van jouw hand,Hilly
Naam:
metske
Datum:
14 november 2016
een prachtig gedicht Hilly,zie het zo voor mijn ogen!
Naam:
Dianah
Datum:
14 november 2016
Prachtig!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)