inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 61.247):

Lichtplooi

Een aarzelende glimlach
plooit de lippen, een
lichtend spoortje
van het denken.

de tijdgeest verdampt
de treden
de ruimte vult zich
met gebroken stemmen

vermomt in watten
een blik die oplicht
onvoltooide herkenning
er kleven beelden

aan haar handen,
album van de geest,
bladeren verwaaien in
winden die haar zijn ontvallen

schaduw die de toekomst leest
ze slaat de dageraad om
klapwiekt het verleden dicht
het is stil zegt zij,

vraagt bevestiging, ik knik
geluiden zonder klanken
het is stil en vrij, heerlijk vrij.

Dag Anna.

... Illustratie:Membershome.nl ...

Schrijver: Pama, 17 november 2016


Geplaatst in de categorie: afscheid

3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 197

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Marije Hendrikx
Datum:
21 november 2016
' ze slaat de dageraad om , klapwiekt het verleden dicht... '
prachtige zinnen die smaken naar meer......

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)