Afscheid

Het landschap is van craquelé oud,
bruine bomen kruimelen stofgoud.
In een diepe toonaard schept een weg
traag warm licht op de avond.
Een reiziger gaat in vormloze jas,
op de schouder een zwaar pak.
Hij wenst aan het eind van de reis
zich van het gewicht te ontlasten.
Het is al laat.
Zonder verandering voeren
bomen naar een hoog huis,
een vertrouwd onderkomen.
Wat zal hem nog in verwarring
en moeite doen leven.
De schemering van de dreven
wentelt over het akkermaalshout
laatste vogelkreten.
Wolken in stilte, de aarde
rood doorsneden.

... Toen mijn moeder in het ziekenhuis lag met kanker stuurde ze mij deze kaart, Landschap met Huis ten Bosch (Anthony van der Croos), een afscheid in wezen. Dit beeld heeft me diep getroffen. ...

afscheid

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 3 stemmen 428