De laatste bladeren...
Wanneer mijn verzet breekt.
Verzet tegen de dingen.
Dingen, die zijn zoals ze zijn.
Mijn weerzin tegen al dat water,
in mijn veel te dure wijn.
Wanneer gevoelens mogen stromen,
zonder angst voor onverdiende pijn.
De felle pijn van afwijzing.
Angst voor het waanidee,
niet goed genoeg te kunnen zijn.
Wanneer ik mijn strijd ga staken,
tegen domme tegenstrijdigheid.
Tegen al mijn vooroordelen,
binnen de grenzen van mijn schedel,
Binnen, waar ook mijn idealen wonen.
Buiten, daar blaast de wind,
de laatste bladeren van de bomen.
Geplaatst in de categorie: jaargetijden