Netgedichten

netgedicht (nr. 61.560):

Aansporing

Kom tot bezinning en toef langer niet
‘Uw Heiland’ kwam er in mijn jeugd na tot
We zongen in verzuilde tijden, spot
Was kwetsend en gemeen op elk gebied

Met ‘heerlijk, heerlijk, klinkt de vreugdetoon’
Begon altijd blijgeestig het refrein
Het komt zomaar tevoorschijn uit mijn brein
Daar lag het blijkbaar al die tijd gewoon

Er waren zaal’gen die vergaderden
Rondom een troon door engelen omgeven
Ik weet niet waar dit alles is gebleven

Maar het blijft draaien om benaderen
Het opheffen van haat, contrast en grens
En inbeelding en dat is aan de mens