Netgedichten

netgedicht (nr. 61.565):

Eenheidsbewustzijn

De mens waant zich de top der evolutie
Wil te vaak tegenstellingen verscherpen
Dat die illusies zijn blijft hij verwerpen
Hij sluit zijn geest af voor een revolutie

Kan tegenpolen moeilijk accepteren
Hij denkt dat deze wezenlijk bestaan
Daar andere werkelijkheden hem ontgaan
Hij spartelt zinloos rond in twijfelmeren

Van tweedeling voorlopig niet bevrijd
Nog lang niet staand boven de tegenpolen
In staat niet die te zien als één geheel

Maak van twee een en weg dualiteit
Natuurlijk is dit koren op mijn molen
Ik plant een zacht paletmes op uw keel