De laatste droom?
Ontboezeming van mijn
twijfels als stoffelijk wezen
leg ons in een glazen kist,
waarin we morgen waker worden
je geaardheid getoetst aan die van mij
vervoering waarover je moet waken
daardoor wordt herboren
met stilste dood aan ons zij
die wordt opgeschort,
laat me spelevaren in de
duistere uren als motten van de nacht
de vlam van tijd weten te ontwijken
een dag weer breekt, om naar gelijkheid smeekt
de geur van droesem wat alles in zich heeft
wat het leven geeft en nu nog neemt
moet het beste vaak nog komen,
convenant van vrijwilligheid, alle
volmachten intens overleefd, gloeiend
in de ongeremdheid van de zon vernist
met liefde in een onovertroffen werkelijkheid,
over de pieken en de dalen die
wisselden, de houdbaarheid bepalen
in de laatste droom waaraan
geen bloed en angst meer kleeft.
Geplaatst in de categorie: discriminatie