inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten over discriminatie

netgedicht (nr. 101):

De laatste droom?

Ontboezeming van mijn
twijfels als stoffelijk wezen
leg ons in een glazen kist,
waarin we morgen waker worden

je geaardheid getoetst aan die van mij
vervoering waarover je moet waken
daardoor wordt herboren
met stilste dood aan ons zij

die wordt opgeschort,
laat me spelevaren in de
duistere uren als motten van de nacht
de vlam van tijd weten te ontwijken

een dag weer breekt, om naar gelijkheid smeekt
de geur van droesem wat alles in zich heeft
wat het leven geeft en nu nog neemt
moet het beste vaak nog komen,

convenant van vrijwilligheid, alle
volmachten intens overleefd, gloeiend
in de ongeremdheid van de zon vernist
met liefde in een onovertroffen werkelijkheid,

over de pieken en de dalen die
wisselden, de houdbaarheid bepalen
in de laatste droom waaraan
geen bloed en angst meer kleeft.

Schrijver: Pama, 29 december 2016


Geplaatst in de categorie: discriminatie

3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 399

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Dianah
Datum:
30 december 2016
Een mooi gedicht Pama!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)