De jagers
ik ken een man
en onderga dagelijks
zijn straf
hij spant gekken
voor zijn kar
zelf is hij te laf
ik kan ze niet ontlopen
zij volgen mij overal
wanneer ik thuis vertrek
dan komen zij van stal
wie liegt vangt medestanders
wie zielig doet
krijgt krediet
het slachtoffer kan smeken
en krijgt dat vertrouwen niet
de leugen zit geworteld
in de aarde van
hun brein
zij blijven volgelingen
en ik roep
in een woestijn
... Gedicht uit 2013.. jammer genoeg nog steeds actueel. ...
Schrijver: Dianah, 30 december 2016Geplaatst in de categorie: moraal
Dank je wel Inte! Dat wil ik al 9 jaar. Tegen dit soort kun je niet op, blijkt wel.