De tijd

De tijd, neergevlijd op een velours divan,
aanziet nagenoeg achteloos
een optocht van mensen vol als boeken.

Met een geresigneerde handbeweging,
laat hij de stoet des levens passeren,
hautain wuivend, met gebogen pols.

Zelfgenoegzaam ligt hij erbij,
woordeloos manend tot voortgang,
zonder fatsoen en zonder geheugen.

Eigengereid en zonder wrok,
met als enige verbeten belager
de met woorden doorbroken stilte.

Biografie van deze schrijver

Tijd Nieuwjaar Stilte

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 7 stemmen 151