Netgedichten over woonoord

netgedicht (nr. 290):

Grave aan de Maas

Grave...
beneden de sluis
het bleek er plots
beslist niet pluis....

Schippers, schepelingen
weten er
van varen
van afmeren

In dichte mist
kan 't verkeren
de sluis gemist
op stuwen....

gestoten en gestuit
staalhard op hard staal
vaartuig, dat wil vallen
vallen, ruwweg vallen

drie meters diep
-aan de lat-
van niets...weten
't roer op rechtdoor

Grave...
boven de sluis
de Maas
loopt er -letterlijk- leeg

De arken
op het droge
scheepjes van plezier
nemen een modderbad.