Netgedichten

netgedicht (nr. 61.729):

Duinpan

Er was een duinpan
en wij waren er
er was wind
geluid van golven
wapperend helm,
zand overal was er
ontstaan uit
schelpen, steentjes, korrels mineralen,
miljarden, biljoenen,
er waren wolkjes
en natuurlijk waren er vogels
we dronken zuurstof
er viel zonlicht op onze huid
warmte was er waardoor we naakt
wij de enige mensen.

Hoe konden we denken
alleen te zijn

al één,
intens en immens de intimiteit.

Schrijver: Ralameimaar, 9 januari 2017

Geplaatst in de categorie: natuur

natuur

3.0 met 5 stemmen

161

Er zijn 5 reacties op deze inzending:

Naam:: Ralameimaar
Datum:: 10 januari 2017; dank je Kerima voor je suggestie....zal het even laten betijen en kijken of ik het verander, er waren dus ook engelen die zagen hoe ik het op zou schrijven!

Naam:: kerima ellouise
Datum:: 10 januari 2017; Heel mooi.
Misschien kan je 'waren we' weglaten in de tweede zin en in de zesde zin 'was er'. In de veertiende zin misschien ook 'was er'. Maar het is natuurlijk jouw gedicht he :-)

Naam:: Ralameimaar
Datum:: 9 januari 2017; klopt switi lobi, heb wat weggehaald, zo had ik het ook oorspronkelijk...

Naam:: switi lobi
Datum:: 9 januari 2017; Mooie sfeer.
Alleen is het teveel aan komma's wel storend.

Naam:: Lisa Leyten
Datum:: 9 januari 2017; heel mooi

Geef je reactie op deze inzending: