inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 61.812):

onder de Doem

Dor als een parkeerplaats verlang ik om te leven.
Gemillimeterd gevoel snakt naar uitbundigheid!

Een sorbet op een terrasje? Begin nu al te beven...
Mijn leven is doortrokken van zuur- en zuinigheid.
Voeg daarbij Het Oog dat mij ziet schranzen, en u
snapt een fractie wat mij straks zal doen branden...

Een beetje vakantie plan ik in de buurt van een kerk-
een betrouwbaar baken mocht de Doem toeslaan.

Fietsen met een vriendje die onze kring niet kent?
Stiekem word ik verlinkt, moet m'n lief het bezuren.

Normale mensen roepen: 'Volg je eigen hart.
Durf hun zwavelzangen met een blog te breken.'
Voor mij een brug te laat. Al die zwarigheid
in mij gezaaid, behelst de oorzaak van het kwaad.

Hoofdschuddend laat dit landje elke prachtige zondag
Een Niet Te Tillen Schuld in kinderen exploderen...!

... schilderij: Paul Klee (1879 - 1940) ...

Schrijver: K.Bladzij, 18 januari 2017


Geplaatst in de categorie: moraal

1.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 150

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)