Netgedichten

netgedicht (nr. 61.922):

on zinnen

ik heb de kopjes op het aanrecht gezet
twee kopjes, ééntje zwart
en ééntje wit, waar nog een lepeltje in zit
met koffieschuim van coffeepads
ik zwets ervan

ik heb de broodzak weggeruimd
kruimels opgevangen, in mijn hand
toen weer geleegd en schoongeveegd
benedenwinds op meters grind
gelijk van tint

ik heb de vogels snel zien komen
bruine mus en grijze mees
ze joegen zonlicht uit de bomen,
vrij van kou en watergruis
zijn zij abuis

en ik, ik lach de dag naar warme uren
kaats mijn schaters tegen muren
laat de buren verder turen, naar
de doorschijn van mijn
glazen huis

mezelf incluis