gesprek over lijnen
strakke lijnen van weleer meanderen
als rivieren in een delta: huizen en gebouwen
maken abrupt een slag naar rechts
veranderen in duizelingwekkende spiralen
waarin bedeesd jouw hand met onbekende tekens:
samengaan van hoofd en hand
laat zich voorlopig niet ontvouwen
plotseling roep je dat we schilfers zijn
in een oneindig universum, met uitzondering
van Ambrosius, de onsterfelijke, hij leeft verweesd
in een dimensie die wij nog niet kennen
waar gebouwen worden getekend in hemelse
lichte lijnen met mooie gouden pennen
waar potloden zijn gemaakt van brandend houtskool
rechtstreeks uit de verdomde gloeiende hel
... uit: roekeloos ontknoppen, uitg. Philip Elchers, 2015 ...
Schrijver: els van dinteren, 2 februari 2017Geplaatst in de categorie: afscheid