Zijn stukje wereld ben ik
in deze wereld
waar de merel huilt
schuilt een man
onder mijn vleugels
hij verbergt zijn lijf
en zijn gezicht
het gewicht van leven
is te zwaar
ik laat hem daar
soms til ik mijn vleugels op
en laat de zon hem
zachtjes raken
zo lijkt het eventjes wat lichter
ookal weten wij wel beter
Geplaatst in de categorie: verdriet