Netgedichten

netgedicht (nr. 61.975):

kanker

stil zwijgend
nestelt zich
in het gezonde
de mutant van leven

ongezien nog
zonder controle
zwelt onderhuids
woekerend de dood

telkens weer
wakkert zij besef
dat tijdelijk toch
uiteindelijk wij zijn

steeds opnieuw
drijft zij mensen
in de achtbaan
van vrees en hoop

voortdurend nog
strijden en lijden wij
tegen en aan verlies
van vrienden en vriendinnen

dat wij eens
liefst morgen al
de kanker mogen bannen
voor goed en eeuwig