inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 61.983):

spiksplinters

zacht strijken vingers langs
het ruwe hout dat oud
nog mooier is, dan toen

het leeft

onder mijn schoen verbergt
zich stof en grof verdeelt
wat zand patronen, in mijn hand
het geeft

een aardig beeld van ooit
waarin er werd geleefd en
ik

ook nooit iets vroeg
maar alle kruizen droeg
van wieg, tot aan vandaag
de vraag is

tot wanneer
en zie ik dan die kruizen weer,
de oudste bovenop


Zie ook: http://www.switilobi.nl/f...t.php?fotogedicht=spiksplinter

Schrijver: switi lobi
Inzender: Anja Visser, 5 februari 2017


Geplaatst in de categorie: psychologie

3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 81

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:
Anneke Bakker
Datum:
5 februari 2017
Stilletjes dit prachtige gedicht gelezen Anja !
Naam:
Inte Feelders
Datum:
5 februari 2017
Prachtige titel bij dit net zo mooi gedicht, Switi !
Naam:
Marije Hendrikx
Datum:
5 februari 2017
heel mooi, ook het ritme en de vorm..

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)