Als droom ontwaakt
Steeds weer dat raam, zijn stoel, haar naam
het trage rood van de rozenhaag die roze oogt
een nooit gesnoeide kersenboom
nog steeds niet uitgebloeid
zolang haar wangen bloesems dragen
ook deze winter zomert zij nog na
hij plukt haar uit zijn dromen zodat
met het uitzicht op voorbije dagen
dit venster zich niet sluit
Geplaatst in de categorie: algemeen
Groet, Inte!
Prachtig gedicht waarin ik wat heimwee lees.