inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 62.106):

alzheimer

nu ze terug zijn in de tijd
koffiezetten weer als vroeger wordt
en de tijd weer stilgezet

en ik geen zoon meer ben
maar vraag en ook wel lief

bekende geur en stem
en wat ik verder dan nog ben

stel ik mezelf de vraag
over wie ik dan werkelijk ben
dan kind en nu ook zelf een opa

en zit ik op de warme stoel
waarop mijn moeder juist nog zat
maar niet meer weet
van moeder en daarvoor

zelfs niet meer van haar lieve kat
maar wel dat ze het niet meer weet
en telkens alles weer vergeet
en op zoek gaat naar haar tas

waarin ook slechts vergetelheid aanwezig was
naast bonnetjes van de zaak die niet meer bestaat

Schrijver: wim euser, 18 februari 2017


Geplaatst in de categorie: ziekte

4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 194

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Walter Tack
Datum:
19 februari 2017
Herkenbaar mooi geschreven.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)