Netgedichten

netgedicht (nr. 62.170):

Opbloeien

onverwachts die stilte
diep in mij

geen eindeloos
getouwtrek meer

niet meer draaien
woorden verfraaien

weken van heimwee
buigen naar rust

ik land op voeten
van mogen, niet moeten

Zie ook: http://hillysgedichten.blogspot.com

Schrijver: Hilly Nicolay, 26 februari 2017

Biografie van deze schrijver

Geplaatst in de categorie: emoties

emoties

3.0 met 12 stemmen

170

Er zijn 7 reacties op deze inzending:

Naam:: Guy Aarts
Datum:: 4 maart 2017; Grandioos mooi gedicht, Hilly! En beloftevolle wilgenkatjes die de lente inluiden! Ze geven een heerlijke draai aan natuur en levenslust. Geniet ervan!

Naam:: Coby Poelman-Duisterwinkel
Datum:: 28 februari 2017; Prachtig geschreven!

Naam:: Anneke Bakker
Datum:: 28 februari 2017; Mag ik jouw stilte in mij voelen Hilly,
ik bloei er van op, fijn om dit te lezen.

Naam:: Alexander Peters
Datum:: 28 februari 2017; Mooi beschreven.

Naam:: Guido De Pelsmaeker
Datum:: 27 februari 2017; Mooi geschreven Hilly!
De rust die van je gedicht uitgaat, straalt tot ver buiten je gedicht uit en werkt aanstekelijk...
Als je 'moeten' kan ombuigen tot 'mogen' is dat fantastisch hé...

Naam:: kerima ellouise
Datum:: 27 februari 2017; opbloeien in een richting die je zelf wilt, gewoon omdat het mag....Heel mooi Hilly!

Naam:: geeraardt
Datum:: 26 februari 2017; heerlijk, niet moeten maar mogen...

Geef je reactie op deze inzending: