Netgedichten

netgedicht (nr. 62.174):

Van de dagen

Vandaag ben ik onvervuld,
de lichte meisjes van het vroege uur
en de zwarte wijnen van Cahors,
ze dragen noch ze schragen.

Met eeltloze handen zwoeg ik verder
aan de kuil, mijn misantrope opus.
Waar het schrijnt als zomerjeuk,
hoor ik het lome ruisen van de populier.

Laat me mijn ziel schurken,
genadig tegen jouw robuuste rug
en vertel me van de zwaluwen
terwijl ik deze dag bezweer