Oma

Een kluwen wol, twee breipennen
een glimlach die maar niet verdween
koffie zwart, twee zoetjes
bij haar had wederom de zon geschenen

maar een dag legde zij haar pennen neer
keek dwars door je heen
de glimlach nog vaag
geen koffie meer, geen zoetjes

waar een lach eens heerste,
kwam heel traag

een traan.

Biografie van deze schrijver

Ouderdom Leven

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 6 stemmen 336