Bandjir (voor Eddie Van Halen)
Daar herinnert een woning
In het Nijmegen van weleer
Wegens hun hall of fame bekroning
Zich de Rozemarijnstraat nog een keer
Waar een stille kracht betrachtte
Dat Eugenie er zo nodig weg wou
Gezien ze zich tweederangs achtte
Met echtgenoot en loten in de hoogbouw
Zoals ze insgelijks ons Insulinde
Waar Jan in big bands musiceerde
De rug toekeerden om die politionele sfeer
Der destijds onbeminde acties
Namen zij met het aanstormen
Van Rock 'n Roll en Dolle Mina facties
Naar Californie op baanbreken
Van tante Beverly de wijk
Rolmopsen, kroketjes, Pipo de clown
En de dekselse hoempapagamelang
Vervaagden met de jongstgedienden
Die die negen dagen lang
Maar mondjesmaat slaagden
Naast pap formatief in het bootorkest
Alvorens ze hun Amerikaanse droom verdienden
Vooraleer het Tempo Doeloe daagde in de West
En lang nog na de dood van de vader
Een altijd zestien gebleven vent
Die bij het zien spelen van de wereldband
Temee ontroerde
Hingen ze dagelijks in moerstaal
Met moeder aan de lijn; Javaans en klein
Dewelke strict nalevend bestierde
Wat ver buiten haar oevers bandjirde
... Voor Alex en Eddie Van Halen ...
Zie ook: http://henkjonkerafrica.yolasite.com
Schrijver: Henk Jonker, 4 maart 2017
Geplaatst in de categorie: individu