elders
de lakens liggen losgewerkt
zoals het zwijgen dat wakker wordt
wanneer ik 's morgens in bed lig
zou ik de gordijnen openschuiven
om het gesprek te zien
dat we nooit hadden
je zien
binnenkomen, de kleren op
de stoel, weggegaan
lach maar, want wat is groter dan de waarheid
kleiner dan de hand die je tegen mijn wang hield
het troebele beeld misschien
en het verzetten van tafels en stoelen
waar dan ook
hotmail.comGeplaatst in de categorie: psychologie
elders 3.0 met 15 stemmen 
248
248
Geef je reactie op deze inzending:
Het gedicht spreekt aan.
Het gevoel alsof het speciaal voor mij is geschreven.
In het bijzonder de laatste twee strofen.
Gevoelig mooi Kerima .