inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 62.405):

glazen bed

ze graaft door
lagen behang
verf en gips

uit het plafond
snijdt ze een
halve maan een

kijkdoos voor de
heldere hemel
sterren manen en

planeten scheren
langs elkaar heen in
het grote universum waar

kleurlawines uiteen
spatten terwijl zij de
oversteek maakt in

een gammel linnen
bootje naar het
kleine universum waar

niets verborgen blijft
in een bed van glas
slaapt het dode kind

Schrijver: J.Bakx, 24 maart 2017


Geplaatst in de categorie: verdriet

2.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 189

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)