glazen bed
ze graaft door
lagen behang
verf en gips
uit het plafond
snijdt ze een
halve maan een
kijkdoos voor de
heldere hemel
sterren manen en
planeten scheren
langs elkaar heen in
het grote universum waar
kleurlawines uiteen
spatten terwijl zij de
oversteek maakt in
een gammel linnen
bootje naar het
kleine universum waar
niets verborgen blijft
in een bed van glas
slaapt het dode kind
Geplaatst in de categorie: verdriet