Netgedichten

netgedicht (nr. 62.426):

Zag leegte

ik was vertwijfeld
ten einde raad
zocht contact maar
iedereen had haast

kringen vergingen
zonder bericht
had geen perspectieven
zonder dat zicht

ik wist dat
dit moment ooit
dichtbij zou komen
door alles buitengesloten

verstoken van
ieder teken dat aangaf
wie en wat ik was
niemand bevestigde dat

zag leegte
van onbekenden
vond helemaal niets
dat mijn bestaan erkende

koel streek de wind
langs mijn verhit gezicht
eindelijk voelde ik weer
de nabijheid van een vrind