Cammi
We zagen je liggen op de warme plavuizen
niet langer als een bolletje
maar languit als een gevelde krijger.
Later op de dag stond de zon aan de zenit,
majestueus en verzengend
en koos jij voor de luwte van de koele varens
want lijden deed je solitair
geen klacht of gejank
al konden we je ogen lezen
Spring nog een keertje Cammi,
toe, over het muurtje van Walter
en grijp nog eens een laatste keer..
naar een verstrooide merel.
Geplaatst in de categorie: dieren
Groet.
Graag gelezen.