krassen
ze hoort het
verbeten
krassen van
de pen zijn
hand een stijf
klauwtje ze
hoort het
tikken van
de oude klok
hij kijkt op:
waar moet ik
slapen als ik
in de kist lig
ik kom niet
zomaar voorbij
de dood
het hoofd weet
niet meer wat
het hoofd niet
kan ze loopt
naar buiten
op het bankje
nemen tranen
de vrije loop
Geplaatst in de categorie: afscheid