inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 62.754):

roerselen

diep in mezelf
beleef ik, wat we collectief
niet meer willen

daarom

in herdenking
de vinger leggen
op onuitgesproken pijn

zoveel jaren later
nog aanwezig zijn, in hart
en hoofd

de ziel in vrede opgetild
de dorst naar delen thans gestild, en
uitgesproken pijn verlegd

de stilte voelt
oprecht


Zie ook: http://www.switilobi.nl/f...icht.php?fotogedicht=roerselen

Schrijver: switi lobi
Inzender: Anja Visser, 4 mei 2017


Geplaatst in de categorie: psychologie

4.3 met 3 stemmen aantal keer bekeken 93

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Bert Weggemans
Datum:
4 mei 2017
Wat een overdonderend 4-mei gedicht. Het raakt tot in elke seconde van de stilte.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)