Voorbij
Je vergeet het moment
dat ik je hand hou
datzelfde ogenblik
ik ben je zoon
ik heb geen zoon
ik had er wel een
deze woorden snijden dwars door de donkere hemel
die boven mij drijft
je hebt er geen weet van
wat kan ik nog doen
en doe dat wat ik nooit deed
ik pak je hand en ik geef je een zoen
jij vraagt me in je stilte
of het zo voorbij is
ik denk het wel
fluister ik zacht.
Geplaatst in de categorie: ziekte