Zijrivier
Er valt in mij een stilte
een zijrivier die meandert naar de zee
oneindigheid die ik niet kan duiden
een vragenspel, onwerkelijk
herinnering neemt mijn gedachten mee
en de zuurstof die ik haalde
uit het verwerken van jouw dood
is als vroege mist rond jouw graf verschenen
even plotseling is de herinnering weer verdwenen
ik zie je telkens in een ander licht
een zijrivier die zich door het landschap wringt
als tegenwicht voor al mijn dromen
je blijft in liefde tot mij komen.
Geplaatst in de categorie: emoties