inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 62.818):

Zijrivier

Er valt in mij een stilte
een zijrivier die meandert naar de zee
oneindigheid die ik niet kan duiden
een vragenspel, onwerkelijk
herinnering neemt mijn gedachten mee

en de zuurstof die ik haalde
uit het verwerken van jouw dood
is als vroege mist rond jouw graf verschenen
even plotseling is de herinnering weer verdwenen

ik zie je telkens in een ander licht
een zijrivier die zich door het landschap wringt
als tegenwicht voor al mijn dromen
je blijft in liefde tot mij komen.

Schrijver: Violette Zandheuvel, 10 mei 2017


Geplaatst in de categorie: emoties

3.0 met 11 stemmen aantal keer bekeken 228

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
verhavert
Datum:
10 mei 2017
rakend mooi
Naam:
K.Bladzij
Datum:
10 mei 2017
Treffend gedicht!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)