inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 62.915):

Oud en nieuw

Haar kleuren wapperen vrolijk in
de blauwe lucht. Het blonde haar
geurt naar de korenvelden. Vrolijk
springend in de wind. De wieken

van de molen draaien boven het
ontluisterd kind dat zichzelf niet
meer terug vindt. Klokken laten
haar hart niet meer bonzen.

Steeds meer roekelozen en bozen
sluipen door de donkere straten
voorbij slapende in dozen.

Wie zal niet blozen bij het zien van
dit verval. Het erbarmen is voor de
bozen die rechtvaardige willen lozen.


Zie ook: http://www.freeartandbeauty.exto.nl

Schrijver: Elize Augustinus, 19 mei 2017


Geplaatst in de categorie: psychologie

3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 94

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)