inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 62.967):

Ik ben

Ik faal dus ik ben
Schreeuwde zij de wereld toe
Ze wilde rennen, dansen, springen
Maar haar benen waren moe

En ze viel en stond weer op
Maakte fouten, kropte op
Wat zij niet aankon en ze smeekte
Of de wereld haar vergaf

Want wij falen allemaal
Zei ze zachtjes en vol twijfel
Maar juist dat maakt ons zo mooi
Het maakt ons af, uniek en groot

En haar benen lieten toe
Dat zij zo nu en dan kon dansen
Dat ze kon zwieren en vergeten
Wat het leven van haar vroeg

Ik ben dus ik faal
Zei ze zachtjes
Toen niemand haar meer hoorde

Schrijver: Mae
Inzender: Mae', 26 mei 2017


Geplaatst in de categorie: individu

3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 93

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)