inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 63.060):

Weerzien

Zo'n dag, dat je zenuwachtig
ja waarvoor, want je verheugt je
je kijkt naar die deuren, naar die omhelzingen
sommigen langdurig, je verblijdt je
dan zie je zijn ogen
ja ze zijn het, jouw beurt
om te omarmen, lijf te voelen
dat je al zo lang niet zag
te kijken in de ogen,
te zitten te luisteren
op de kaart zien waar hij overal was
dat hij dan blij is met jouw
drankje uit je termosfles
met jouw boterham met kaas
op de pont gaan naar zijn huis
en hij een zware rugzak
en boven op zijn hoofd als een Balinese vrouw
zijn duikersuitrusting
in regen en wind,
maar dat deert niet
zijn fiets voor zijn flat te zien
waar hij blij mee is
twee lekke banden na twee jaar
zijn interieur inspecteert hij
alles is er nog, en goed, zijn huis
en voldaan ga je weg
in de wind en de regen
maar het deert niet.

Schrijver: Ralameimaar, 7 juni 2017


Geplaatst in de categorie: kinderen

4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 222

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Henri
Datum:
15 juni 2017
Ik begrijp, dat moeder haar zoon terug ziet na lange tijd. Mooi beschreven.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)