Nooit begonnen met ademhalen

Onwetend ben ik ontstaan
Onwetend geboren ook

Zonder adem lig ik
Hier blauw van de kou

Op de geruïneerde
Buik van jou

Die me net
Gekregen hebt

En die zachtjes schreit
Uit opluchting om het

Einde van de doorstane pijn,

Ik heb geen adem nog
En zie er niet naar uit
Ooit adem te halen -

Wat zou het me baten?

Dit is wat het is,
En daar wou

Ik het maar
Bij laten.

Roswinkel mandemoer 4 1 september 1955

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 1 stemmen 84