Nieuwe bloei

Verlept, gestorven zijn de rozen van weleer
Hun stelen en doornen zijn slechts gebleven
Herinnering rest mij uit hun jonge leven
Hun geuren zo aromatisch en zo teer

Hoe schoon waren hun vormen en hun kleuren
Hoe lief’lijk charmant hun dansen in de wind
Hun glimlach in stralende zon als van een kind
‘t Verdorren van hun schoonheid laat mij treuren.

Doch staan de struiken weer in volle knop
Belooft het zonlicht ons weer nieuwe rozen
Dan leeft er weer een nieuwe toekomst op

Dan wordt er weer voor zang en dans gekozen
En jonge rozen kleuren nieuwe perken
Zo blijven we steeds aan vernieuwing werken.

Wisseling van de wac generaties

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 2 stemmen 76