zandsculpturen
ik zie mijn kind
dat met grootse gebaren
door onze vingers glijdt
jaar na jaar gedijt in warm
omsloten tijd
hij draagt de zomer in zijn ogen
gebogen over zijn prentenboek
vol zelfgemaakte beelden
met op de achtergrond de zee
graaft hij een geul vol idealen
en laat het zilte nat
zijn gang bepalen, tot ter kimme
in een gouden zon
zijn wasdom overmoedig
blinkt
daar glanst helm op zachte duinen
waar honds- en klaproos samengaan
de zang der vogels anders klinkt
en stil
een reebok
water drinkt...
Inzender: Anja Visser, 3 juli 2017
Geplaatst in de categorie: psychologie