inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 63.520):

Vallei

Een immense vallei
op een zaalgrote foto
van het museum
omringd door imposant gebergte

Ik zou je vragen met mij en rugzak,
daarheen te gaan.
De volgende dag ging ik nogmaals kijken
foto's gleden over in elkaar
naar besneeuwd met witte tentjes in het dal,
naar muildieren die kisten droegen
naar blote voeten die het pad beklommen

Het scherm bracht me terug naar de omhulling
van bergen, solide rotspartijen,
stille eenzaamheid
naar het leven dat
ik leefde
de kracht en vanzelfsprekendheid
om vrijgezel en vrij en sterk te zijn,
alleen op reis, omringd door massieve
flanken, toppen,
betrouwbaarheid van vriendschap

Heb m'n kracht om op mezelf te zijn, te reizen
hervonden,
de natuurlijkheid ervan
en hoewel op de platte polder
waar wind je zomaar omwaait
heb ik een anker
binnenin gevonden.

Mocht je niet meegaan
dan weet ik dat ik zonder
zijn kan, want heb alles
niet slechts in mijn rugzak, maar in mij,
betrouwbaarheid van jou
en alle anderen.

Schrijver: Ralameimaar, 12 augustus 2017


Geplaatst in de categorie: reizen

3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 145

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
henri
Datum:
13 augustus 2017
Een immens mooi gedicht. Straalt kracht en zelfvertrouwen uit. Met dit gedicht wordt bij de dichteres het gat van onzekerheid naar zekerheid gedicht.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)