heimwee
mijn straat, toen leeg
is volgepropt met auto's
de stenen die ik daar ontsteeg
zijn slechts te zien op foto's
mijn knieën schuren langs de stoep
het doelpunt op de schoenen
nog hoor ik luid mijn maatjes' roep
de overwinning roemen
mijn straat staat stil
het spel is uit, de bal diep opgeborgen
weg is de warmte die 'k ervoer
het bedekte alle zorgen
... herinnering aan mijn straat, mijn lief, wat was dat 'spelen' leuk! ...
Schrijver: jan zwennes, 27 augustus 2017Geplaatst in de categorie: vrijheid