Netgedichten

netgedicht (nr. 63.710):

Caleidoscopisch

caleidoscopisch
glijdt de wereld voorbij
zie de mooiste stranden
met in een blauwe zee
alle kleuren handen

golven rollen
spelend vertier
wit schuimt zonder
enig onderscheid
heerlijk mensenplezier

zij zingen
bij het wassen
van de maan een
warm samen met
nog een avond te gaan

een stukje paradijs
dat aangeboden wordt
uit het eeuwenlange zijn
alleen hebben krijgt met
kustbebouwing deze vrede klein