inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 63.726):

Onsterfelijk

Ik herinner haar handen
wrijvend over elkaar
alsof ze haar rimpels wilde doen verdwijnen

in haar geest was ze jong
dan lachte ze maar
om die handen want die waren niet van haar

ze was totaal verstomd
af en toe een oerkreet
ik vergeet het nooit, verdomd

haar laatste diepe zucht
zo heeft ze zichzelf ontvlucht
een lach verscheen op haar gezicht

en ik zie het nog altijd voor me
in mijn gedicht.

Schrijver: Alexander Peters, 11 september 2017


Geplaatst in de categorie: ziekte

3.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 271

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
Ralameimaar
Datum:
27 september 2017
heel mooi!!
Naam:
Hanny van Alphen
Datum:
18 september 2017
Delicaat onderwerp, prachtig beschreven. "zo heeft ze zichzelf ontvlucht" een zeer fraaie regel.
In de eerste regel mis ik "me". Ik herinner me haar handen. Vergeten?

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)