inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 63.749):

Levensmist

Loop door paden tussen schimmig nevelspel
Benieuwd wat ik zal zien aan het eind
Terwijl wind in dorre hout klinkt als harpspel
En achter mij bij iedere pas de tijd verdwijnt
Vol jeugd, voorjaar en zomerzon
Maar in elke boom groeit nu herinnering
En alles herleeft als toen ’t jaar begon
Kleurt duizendvoudig deze schemering

Doch voor en achter mij sluit zich de mist
Mijn weg gaat slechts over ’t begaanbaar pad
Waar ’t begin vergeten is en ik ’t end niet wist
Maar leidt ongetwijfeld naar de Nieuwe Stad.


Zie ook: http://www.keetweg.nl

Schrijver: Egbert Jan van der Scheer, 14 september 2017


Geplaatst in de categorie: religie

2.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 129

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
Adeleyd
Datum:
16 september 2017
Ja, we worden dikwijls door levensmist omgeven. Toch dapper verdergaan blijft de boodschap.
Naam:
Han Messie
Datum:
15 september 2017
Email:
hmessielive.nl
Zonder vroom te zijn... Een geloofsversterkend en -opbouwend gedicht, met alle verrassende eenvoud der Schepping.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)