de nagel van satan
ik weet van al het goede
doch deze reis laat ik de koffer
gesloten maar pluk het slot van het leder
om dan toch een doorbraak te durven forceren
helderheid behoeft geen troon, wellicht
een spoor van evangelie - de kracht is me
ontvloten door de gave die in mijn vingers
was gegoten, deze slagorde ontwijkt alle vreugde
beneveld schrijf ik de morgen als wens
in het bevel, ga en sta en belief het moment
dat het licht het verleden berust met rozen
waarvan ik de doornen eens had gekust
het is me vreemd, een hand op mijn schouder, iets
dat me loodst door de storm die ik tot nu nimmer
kon ontwijken, zelfs de luwe spraak van een bries
geselt mijn tongriem en schuurt als de
nagel van satan over het lichaam
Geplaatst in de categorie: actualiteit