slapen

traag keert hij
de wereld de
rug toe

hemel noch
aarde kan hij
bewegen

hij wrijft
modderige aarde
over zijn gezicht

slechts een
korrelig spoor
blijft achter

in het veld van riet
vindt hij wat
hij verloren had

tussen weten en
voelen roerloos
op zijn plek

van wie is broze
eenzaamheid
ze is van niemand

zij is van iedereen

overig

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 3 stemmen 66