Twee en twintig september
Twee en twintig september is de dag
dat je vertrok met achttien
nu twee en twintig jaar geleden.
Elk jaar in mijn ziel terug
vertel ik 's nachts opnieuw 't verhaal
hoe j' in mijn buik, pientere peuter,
pittige puber, mooi mens jij was,
hoe ziekte ons, je vader,
we zo hecht, we zo slecht uit elkaar,
zoals jij van het leven en van ons
zoals wij zonder jou, zoon, broer
los moesten.
Het gaat niet over liefste,
je kreeg de liefste naam.
Je kreeg ook een nieuwe, die staan moest
op 't infuus van beenmerg, vond je,
die van je opa,
die veel meer kracht bracht, macht
voor je zelf om los en door te gaan.
Jij als eerste, flink en dapper.
Je gezicht in de kist was eerbied en ontzag
dat het zo mooi daar is.
Dat is mijn troost, het kan mij soms
vervullen van blijdschap, ja een lach.
Geplaatst in de categorie: familie