inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 63.801):

Vergeten woorden

nog heb ik ze lief
de vergeten woorden
zij zullen stenen
bloeien op mijn graf

ze waren van glas
in transparant blond
dat in zachte vioolmuziek
zijn eerste kleuren schonk

waarin zonlicht
liefde speelde tot wind
pas opgestoken
ondeugend je haren vond

nooit heb ik ze
zien breken tot ik
scherven in mijn handen
hield zonder het te weten

weer voel ik hoe zon
lach en ogen ons een
eindeloze zomer gaven met
liefde die in glas weerkaatste


Zie ook: http://wilmelkerrafels.deds.nl

Schrijver: wil melker, 22 september 2017


Geplaatst in de categorie: liefde

2.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 122

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)