zwart
zwart
als ik je ooit nog tegenkom
sla ik mijn beide armen om
wie je bent en hoe je denkt
zwarter kon die dag niet worden
zelfs niet donkerder de nacht
als het leven plots zo eindigt
zo veel vroeger dan verwacht
als ik je ooit nog tegenkom
sla ik mijn beide armen om
wie je bent en hoe je denkt
soms ben ik bang de dag
vandaag weer te beginnen
ben in de hoogste boom geklommen
mijn angst was groen mijn benen blauw
het uitzicht was benauwend en bevrijdend
vreemd verlangen hunkerde aan de horizon
als ik je ooit nog tegenkom
sla ik mijn beide armen om
wie je bent en hoe je denkt
ik zet nog elke dag twee stoelen klaar
kwam ze maar, kwam ze maar
... foto jo polak ...
Schrijver: willem jacobsInzender: m, 24 september 2017
Geplaatst in de categorie: overlijden