inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 63.864):

Mijn hulp

Ik zou niet weten wat ik schrijven moet
Als jij mijn muze mij niet assisteerde
Hoelang heb ik niet op dit vers gebroed
Waardoor bijna heel mijn brein verteerde

Jij bracht mij woord voor woord de regels aan
Ze vormden voor mijn oog jouw gestalte
De ware glans van zon, sterren en maan
De vertolking van ‘t hoogste gehalte

Ach, dat mijn vers als jouw schoonheid mag zijn
Dat het de straling heeft van jouw gezicht
Gekleed in gewaad van doorzichtig satijn
Pas dan, mijn muze, is het een waar gedicht

Kom dan zitten aan mijn zij en leidt mijn hand
Mijn muze, aan jouw zijn heb ik mijn brein verpand.


Zie ook: http://www.keetweg.nl

Schrijver: Egbert Jan van der Scheer, 1 oktober 2017


Geplaatst in de categorie: liefde

2.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 107

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)