inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 63.907):

Zonder gezicht

ik zwaai
naar het licht
achter me volgt
de schaduw
nog zonder gezicht

pas als ik kijk
mijn handen
laat zakken
is er weer de
oude egaliteit

toch heb ik
gezien waar zij
is verdwenen door
aarde en stenen
finaal terug naar af

om weer
te verschijnen
als licht wordt
geblokkeerd en
energie is geabsorbeerd


Zie ook: http://wilmelkerrafels.deds.nl

Schrijver: wil melker, 7 oktober 2017


Geplaatst in de categorie: filosofie

2.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 98

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)